Derinlik ve vizyon bunu özümsemeye hazır her bünye için gün içinde defalarca kendini bize hatırlatıyor. Bunu almaya ve işleyip orjinalleştirmeye hazır hissettiğimiz anda ne tecrübenin ne eğitimin ne de olanakların fazla bir anlamı kalmıyor. Yapmak istediklerini yapmaya başladığı yolda kendisini izlediğimiz ve desteklediğimiz Koral, Sendromsuzlar’ın bu haftaki konuğu.
Eskiden olsa fotoğraf derdim fakat şu sıralar bunun tek bir cevabı yok. Fotoğraf olarak başladığım işe zamanla moda tasarımı ve resim de dahil oldu. Son çekimlerimde bu üç alana odaklı işler ürettim ve en çok tatmin olduğum seriler bunlar oldu. Ben tek bir oluşumla hayatımı sürdürebilecek birisi değilim, her zaman gelebileceğim en uç noktadan haz almayı amaçlarım. Kısacası bu soruyu tek bir kategori ile sınırlandırabilmem mümkün değil.
Yaklaşık 5 sene kadar önce analog fotoğrafla tanıştım. Yakın çevremdeki insanları belli konseptler içerisinde fotoğraflıyordum. Bu konseptleri yaratırken styling dahil her işle ben uğraşmak zorunda olduğumdan, ister istemez modayla ilgilenirken buldum kendimi. Oluşturduğum bu ‘konsept ‘ oyunları fotoğrafın bütününü oluşturduğundan, moda ile ifade edebileceğim düşüncelerin varlığının fotoğrafa nazaran daha yoğun olduğunu hissettim. Açıkçası aklımda moda okumak yoktu ve odak noktamın sadece fotoğraf olması gerektiğini düşünüyordum ki öyle olmadı ve moda okumaya karar verdim.
Aslında bu soruyu ‘fotoğrafçılık ve modaya kıyasla resim ‘ olarak değiştirebiliriz. Çünkü ikisini bir bütün olarak görüyorum. Farklı dönemlerde oluşturduğum konseptler içerisinde bu iki dal hep beraber ilerledi. Bu yüzden moda ve fotoğrafçılık tek bir kategorinin iki ayrı yüzü benim kafamda. Fakat resim bu iki daldan çok daha farklı bir yerde duruyor. Nedeninin resmin biraz daha anlık bir oluşum olmasından kaynaklandığını düşünüyorum ve ‘anı’ ifade etmenin en gerçek yolunun resimden geçtiğine inanıyorum. Fotoğrafçılık ve tasarım ile ilgili konuların gerçekleştirilebilmesi için belli bir süreç gerektiğinden, resmin o anlık hissini onlarda yaşamam biraz zor oluyor tabi.
Genellikle işlerimde ilham aldığım noktalar o dönemki ruh halime ve isteklerime göre değişiklik gösteriyor. Fakat genel olarak işlediğim konuların ortak teması ‘özgürlük’ temasını taşıyor. Çalışmalarımda toplum baskısından uzak, salt doğru olarak kabul edilen kuramları inkar eden; seksi, cüretkar ve tabii ki benden izler taşıyan karakterler oluşturmayı amaçlıyorum. Bu karakterlerin ortak gayesi sadece haz aldıkları şeyleri yapabildikleri bir ütopyada yaşayabilmek. Bunu bazen fotoğraf ve tasarım ile bazen de resim ile hayata geçirmeyi deniyorum.
Açıkçası insanlara çok fazla tavsiye vermeyi seven biri değilim ama illa bir şeyler söylemem gerekirse hayatta seni yeterince tatmin ettiğini düşündüğün işi yapman gerektiği. En azından ben her zaman bu doğrultuda ilerlemeye çalışıyorum. Emin olmadığın bir odak noktan olmadığı sürece, başarılı olmak çok zor.
Fotoğraf hevesimin had safhaya ulaştığı 2012 yılının yaz ayında, ‘dünyevi ıstrıraplar’ ve ‘özgürlük’ konularının içine yeni yeni giriyordum. Oluşturduğum belli konseptler dahilinde yakın çevremdeki insanları fotoğraflıyordum. İlham kaynağımın Kan Kan dansı, Kibele ve matador olduğu tasarımlarımı da bu dönemde hayata geçirdim. Sonrasında, kafamda oynadığım bu karakter oyunlarını resmede taşımanın ilginç olabileceğini düşündüm. Böylece ‘suretlerle sohbet’ başlıklı ilk kişisel sergiminde temelleri atılmış oldu ve kendimi bir anda yeni serinin içinde buldum. 2013’ün kasım ayında resim, fotoğraf ve tasarım alanında yaptığım çalışmalarımdan derlediğim işlerimin bulunduğu sergimi açtım ve işlerimin tamamına yakını satıldı.
Her yaptığım işte biraz daha ileri gitmeyi amaçladığımdan, günden güne o noktaya daha çok yaklaştığımı hissedebiliyorum. Kafamda milyonlarca düşünce var, bunları bunları belirli bir boyutta gerçekleştirebilmem için zaman gerek. Fakat şuan ulaşmak istediğim nokta ‘bunlar…’ desem yalan olur. Bunu ancak zaman gösterecek. Çünkü o noktayı algılama biçimim günden güne gelişiyor.
Yetenekli bulduğum insanlar var tabii, ama açıkçası can attığım birileri yok. Kafa yapıma uygun iş çıkaran insanlar maalesef genellikle yurtdışında yaşıyor oluyor.
Henüz yok.
No Comments